🦖 Opinia O Uczennicy Do Sądu

O wysokim ryzyku zachowań samobójczych świadczyć może wystąpienie przynajmniej jednego z poniższych czynników: Mówienie o poczuciu beznadziejności, bezradności, braku nadziei; Mówienie wprost lub bezpośrednio o samobójstwie, pisanie listów pożegnalnych lub testamentu; Pozbywanie się osobistych i cennych dla ucznia przedmiotów W tych okolicznościach trafnie budzi wątpliwości przyjęte przez SN założenie, że opinia o niecelowości powinna trafić do sądu wyznaczającego obrońcę i pozostać w aktach sprawy. Po pierwsze, stanowisko to prowadzi do czynienia organowi procesowemu niekorzystnych sugestii oraz demaskowania linii obrony, gdyż nie tylko sąd, ale i Wykaz działań, które zaplanowali nauczyciele prowadzący z uczniem zindywidualizowaną ścieżką w celu jego poprawy funkcjonowania w szkole, w tym w celu usunięcia barier i ograniczeń utrudniających temu uczniowi funkcjonowanie i uczestnictwo w życiu szkoły – tzw. dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb Do organów nadzorczych nie mam żadnych pretensji, one po prostu wykonują swoje zadania - powiedział Jan Ryba w wypowiedzi dla portalu TEMI. Dyrektor szkoły powziął informacje od pedagoga szkolnego oraz wychowawcy o niepokojących sygnałach dotyczących tej uczennicy i w związku z tym powiadomił o tym sąd rodzinny. Stronie przysługuje prawo do wystąpienia do sądu administracyjne-go z wnioskiem o ustanowienie fachowego pełnomocnika do sporządzenia skargi do sądu administracyjnego, w sytuacji, gdy ze względu na brak odpo - wiednich środków nie jest w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia profe-sjonalnego pełnomocnika16. Ustanowienie dla strony Nie bez winy - zdaniem ministra edukacji - są też rodzice . Potrafią wykłócać się z nauczycielami o to, że ocenili ich dziecko na jedynkę czy wpisali mu uwagę. - Jak będą ich stawiać pod ścianą, to postawimy sprawę na głowie. W szkole nauczyciel ocenia ucznia, a nie uczeń. Nauczyciele wracają do szkół. Decyzję kuratora można zaskarżyć do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Opinia. Grażyna Okarska dyrektor Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej w Legionowie. OPINIA O UCZNIU. Imię i nazwisko : Data urodzenia: Uczennica szkoły: Miejskiego Gimnazjum nr 2 im. Ł. Górnickiego w Oświęcimiu ; klasy. I. FREKWENCJA. 1) Frekwencja za ostatni semestr : godzin. 2) Ilość godzin: a) usprawiedliwionych - . b)nieusprawiedliwionych 3)w drugim semestrze opuściła- (całe dni), do tego Jakkolwiek opinia biegłych jest oparta na wiadomościach specjalnych, to podlega ona ocenie sądu w oparciu o cały zebrany w sprawie materiał, a zatem, na tle tego materiału, koniecznym jest stwierdzenie, czy ustosunkowała się ona do wynikających z innych dowodów faktów mogących stanowić podstawę ocen w opinii zawartych oraz czy 3) wykluczenie ex lege z losowania do składu orzekającego tych sędziów, których mogą dotyczyć podobne wątpliwości odnośnie do okoliczności towarzyszących ich powołaniu, w szczególności fakt powołania na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy Szkoła winna pobicia 9-letniej uczennicy w świetlicy. Jest wyrok sądu. 2022-04-27 13:58 aktualizacja: 2022-04-27, 14:09. Wtedy podszedł do niej młodszy o rok uczeń i zrzucił klocki ze Opinia wychowawcy klasy o uczennicy Magdalenie W. Magdalena W. jest uczennicą klasy III szkoły podstawowej z lekkim upośledzeniem umysłowym. Magdalena w tym roku szkolnym 2012/2013 miała wydłużony etap edukacyjny, z powodu niskiego poziomu intelektualnego i nieopanowania materiału klasy III w zeszłym roku szkolnym. PPnF. Mama Bolka prosi wychowawcę o opinię na temat funkcjonowania syna w szkole. Tata Helenki potrzebuje opinię o problemach córki w uczeniu się. Kurator sądowy chce opinię o zachowaniu Kuby i jego wynikach w nauce. Opinię o Zosi – potrzebuje dzielnicowy, o Agacie – Miejskie Centrum Pomocy Rodzinie, o Jacku – adwokat jego ojca… Niemal każdego dnia nauczyciele i specjaliści szkolni wystawiają pisemną opinię o którymś ze swoich podopiecznych. Niezbyt to lubią, bo czynność ta zasadniczo różni się od uwag na jego temat, jakimi spontanicznie dzielą się w pokoju nauczycielskim. Poza tym zabiera cenny czas, wymaga sprawnego oddzielania faktów od osobistej ich interpretacji, zmusza do dbałości o wyważone poglądy oraz czytelny przekaz, bez nadmiaru emocji. Wielu pedagogów ma też wątpliwości, czy na pewno należy to do ich obowiązków, a jeśli tak – to w jakiej formie sensownie skonstruować taką opinię, jakie umieścić w niej informacje bez narażania się na zarzut złamania tzw. tajemnicy nauczycielskiej, do której utrzymania zobowiązuje ich art. 30a ustawy Prawo oświatowe oraz art. 13b ustawy o systemie oświaty. Spróbujmy przyjrzeć się temu obszarowi nauczycielskiej działalności w kontekście obowiązującego prawa. Czym jest opinia o uczniu? Opinia o uczniu wystawiana przez szkołę jest na pewno dokumentem. Po pierwsze – zawiera informacje o funkcjonowaniu dziecka w szkole, po drugie – obrazuje, na podstawie danych gromadzonych w tej placówce, przebieg nauczania i wychowania oraz udzielania mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Dzisiaj, co powszechnie wiadomo, dane te są poufne. Stąd też powinny być odpowiednio zabezpieczone, a ich udostępnianie innym osobom i instytucjom musi jasno wynikać z przepisów prawa. A tych jest naprawdę sporo, co postaram się wykazać poniżej. Na ten moment proszę przyjąć bez wątpienia: POLECAMY Opinia, jako dokument wystawiany przez szkołę, powinna być: sporządzana zgodnie z obowiązującą w szkole procedurą (przykładowy wzór znajduje się w Narzędziowni); opatrzona zarówno pieczęcią szkoły, jak i dyrektora lub innej osoby upoważnionej przez niego w tym zakresie; podpisana przez osobę, która tę opinię opracowała. Jeśli o opinię wnioskuje rodzic, warto ją opatrzyć klauzulą: „Opinię wydaje się na prośbę rodzica w celu przedłożenia w …”. To dla ostrożności, zdarzają się bowiem sytuacje, że rodzic prosi o opinię o dziecku dla PPP, a potem przekazuje ją np. lekarzowi lub adwokatowi do sprawy rozwodowej. Sposób przekazywania opinii (informacji o uczniu) musi być zgodny ze statutem, a obieg takiej dokumentacji zgodny z instrukcją kancelaryjną. Na jakiej podstawie szkoła sporządza taką opinię? To zależy od tego, na czyją prośbę taka pisemna opinia jest sporządzana. Jeśli na wniosek rodziców/prawnych opiekunów, to na podstawie Konstytucji RP oraz ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, gwarantujących im dostęp do wszelkich informacji na temat ich dziecka i spraw, które jego dotyczą, a więc również do informacji posiadanych przez szkołę. Trzeba jednak wiedzieć, że uprawnienie do otrzymania określonych informacji o uczniu oraz jego danych przez inne podmioty, a z drugiej strony – obowiązek ich udostępnienia przez dyrektora szkoły, mogą również: być wprost wyrażone w treści konkretnego przepisu prawa oświatowego; wynikać z określonego przepisami prawa zakresu zadań realizowanych przez dany podmiot (organ, instytucję), z których wynika, że w celu ich realizacji konieczny jest dostęp do takich właśnie informacji i danych uczniów. Chcąc uniknąć zarzutu o niedopełnienie obowiązku lub posądzenia o popełnienie rażących błędów, warto pamiętać, że: Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r., poz. 1591 z późn. zm.) wskazuje dwie konkretne sytuacje, kiedy od szkoły wymagana jest opinia o uczniu. W przypadku gdy rodzice ucznia składają do PPP wniosek w sprawie objęcia ich dziecka zindywidualizowaną ścieżką realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego oraz zindywidualizowaną ścieżką zajęć edukacyjnych. Wtedy właśnie muszą dostarczyć opinię nauczycieli i specjalistów, prowadzących zajęcia z dzieckiem, o jego funkcjonowaniu w przedszkolu lub szkole (§ 12 ust. 3). Opinia ta powinna zawierać – obok danych i informacji, o których mowa jest w kilku przepisach w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (opisane poniżej) – również wskazania: zakresu, w jakim uczeń nie może brać udziału w zajęciach wychowania przedszkolnego lub zajęciach edukacyjnych wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym; okresu objęcia ucznia zindywidualizowaną ścieżką, nie dłuższy jednak niż rok szkolny; działań, jakie powinny być podjęte w celu usunięcia barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola lub szkoły (§ 12 ust. 6). W przypadku gdy mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce nie następuje poprawa jego funkcjonowania, wówczas dyrektor – za zgodą rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia – występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie tzw. pogłębionej diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu tego ucznia (§ 20 ust. 11–12). Wniosek dyrektora musi zawierać informacje o: rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwościach psychofizycznych ucznia oraz jego potencjale rozwojowym; występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu, szkole czy placówce lub szczególnych uzdolnieniach ucznia; działaniach podjętych przez nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów w celu poprawy jego funkcjonowania w przedszkolu, szkole i placówce, formach udzielanej mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, okresie ich udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy; wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia. Rozporządzenie MEN z dnia 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1743) wskazuje, że poradnia, która na wniosek rodziców ma wydać dziecku opinię we wskazanej przez nich sprawie, może zwrócić się do dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki, do której dziecko uczęszcza, o wydanie opinii nauczycieli lub specjalistów udzielających mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, informując o tym oczywiście rodziców (§ 7 ust. 2–3). O wydanie takiej opinii może również zwrócić się sam rodzic-wnioskodawca i osobiście dostarczyć ją do poradni. Przy czym: Opinię należy wydać w terminie 7 dni od dnia otrzymania przez dyrektora prośby o jej wydanie. Kopię opinii należy przekazać rodzicom dziecka lub pełnoletniemu uczniowi. Opinia w szczególności powinna zawierać informację o: rozpoznanych przez nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem lub uczniem o indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwościach psychofizycznych dziecka lub ucznia, w tym mocnych stronach i uzdolnieniach; funkcjonowaniu dziecka lub ucznia w przedszkolu, szkole, ośrodku lub placówce, w tym występujących trudnościach, a w przypadku dzieci lub uczniów: niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem społecznym objętych kształceniem specjalnym – wielospecjalistyczną ocenę poziomu funkcjonowania dziecka lub ucznia, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim objętych zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi – okresową ocenę funkcjonowania dziecka; działaniach podjętych przez nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów w celu poprawy funkcjonowania dziecka lub ucznia w przedszkolu, szkole, ośrodku lub placówce, formach udzielonej dziecku lub uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, okresie jej udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy oraz wnioskach dotyczących dalszej pracy z dzieckiem lub uczniem, mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka lub ucznia. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich ( Dz. U. z 2018 r., poz. 969) wskazuje w art. 4a „Udzielanie informacji przez podmioty współdziałające z sądem rodzinnym”: Podmioty współdziałające z sądem rodzinnym, a w szczególności: instytucje państwowe, społeczne lub jednostki samorządowe oraz osoby godne zaufania, w zakresie swego działania, udzielają na żądanie sądu rodzinnego informacji niezbędnych w toku postępowania. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji ( Dz. U. z 2019 r., poz. 161 z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych ( Dz. U. z 2018 r., poz. 1014 z późn. zm.) dają podstawę zwrócenia się do szkoły o udzielenie pełnej informacji o uczniu oraz udostępnienie posiadanej dokumentacji. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz. U. z 2019 r., poz. 1507 z późn. zm.), szczególnie art. 9 ust. 1, art. 19 ust. 2, art. 105 ust. 1, art. 121 oraz ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej ( Dz. U. z 2019 r., poz. 1111 z późn. zm.), szczególnie art. 129, art. 130, art. 131 oraz art. 190a, stanowią podstawę, na mocy której dana jednostka pomocy społecznej – MOPS, OPS, PCPR – może żądać od szkoły informacji o uczniu. Ważne! Niedopuszczalne jest przekazywanie informacji związanych z danymi uczniów przez telefon, ponieważ stwarza to zagrożenie udostępniania danych osobom nieupoważnionym. Jak prawidłowo opracować opinię o uczniu? Przytoczone powyżej przepisy prawne wyraźnie określają, że autorem szkolnej opinii o uczniu ma być pracownik pedagogiczny – nauczyciel, wychowawca oraz specjalista szkolny. Chodzi oczywiście o te osoby, które na co dzień pracują z danym dzieckiem, a więc najlepiej je znają, na bieżąco orientują się w jego sytuacji edukacyjnej, sposobie bycia, kontaktach z innymi. Krótko mówiąc, posiadają najwięcej, a do tego różnych informacji przydatnych do opracowania opinii. Zatem, zgodnie z zasadą „co dwie głowy, to nie jed... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu "Głos Pedagogiczny" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź Odpowiadając na prośbę o zamieszczenie wzoru pism na potrzeby sądu i policji przejrzałam materiały, które zdarzyło mi się pisać i doszłam do wniosku, że w tym przypadku, nie istnieje coś takiego jak wzór. Jednak zastanawiając się nad tym problemem znalazłam kilka wspólnych aspektów i spraw do rozważenia przy tej okazji. Kiedy pisze pismo do sądu? Pismo do sądu piszę tylko w dwóch przypadkach. Po pierwsze, gdy sąd zwróci się z prośbą do placówki, w której pracuje o przesłanie informacji o uczniu. Druga sytuacja, to taka, gdy mam jakieś niepokojące sygnały ze strony dziecka, z którym pracuję. Gdy podejrzewam, że mój podopieczny może być ofiarą przemocy lub gdy obserwuje poważne zaniedbania i wyczerpałam już wszystkie możliwe formy wsparcia, to kieruje wniosek do sądu o wgląd w sytuację rodzinną. W obu przypadkach zawieram wyłącznie konkretne informację i fakty. Jeśli sąd potrzebuje opinii lub diagnozy psychologicznej to najczęściej kieruje rodzinę do RODK lub OZSS w SO (czyli Opiniodawczy Zespół Sądowych Specjalistów w Sądzie Okręgowym). Dlatego też, nie zawieram w informacji nic ponad to, o co pyta sąd lub co jest istotne dla danej sprawy. Schemat jaki zwykle w przypadku takich pism się powtarza to mniej więcej coś takiego: miasto, Informacja psychologa szkolnego o dziecku/uczniu/uczennicy Cel wydania informacji: W związku z toczącą się sprawą w Sądzie Rejonowym w Xowie IV Psm 1234/12/XYZ W pierwszym akapicie zawieram dane dziecka (imię, nazwisko, data urodzenia i miejsce) jeżeli dziecko posiada opinię lub orzeczenie i informacja ta może być istotna dla sprawy to też tu o tym odpowiadam na pytania sądu, jeśli znalazły się z prośbie o wydanie informacji o sama piszę prośbę o wgląd w sytuację rodzinną to opisuję sytuację jak najbardziej konkretnie tj. zawieram daty zdarzeń, interwencji lub rozmów. Opisuję wszystkie ważne wydarzenia i fakty dotyczące sytuacji dziecka i jego rodziny. Na koniec podpisuję się i oddaję informację o uczniu do sprawdzenia dyrekcji. Wszystkie pisma wychodzące ze szkoły muszą zostać opatrzone pieczęcią placówki i podpisane przez Dyrektora. Wszystkie informację, które przygotowuję na prośbę instytucji poprzedzamy pismem wiodącym, którego wzór wygląda mniej więcej tak: miasto, Do Sąd Rejonowy w Xowiewydział Rodzinny i Nieletnichul. Sosnowa 12,00 – 000 Xowo W odpowiedzi na pismo z dnia dotyczące sprawy o IV Psm 1234/12/XYZ przesyłamy informacje o uczniu Janie Ygrekowskim ur. Pozdrawiam i życzę lekkiego pióra podczas pisania. Od rozpoczęcia rosyjskiej inwazji pojawiło się zdecydowanie więcej zapytań i wątpliwości, których wyrażeń powinniśmy używać - "w Ukrainie" i "do Ukrainy" czy "na Ukrainie" i "na Ukrainę". Rada Języka Polskiego w swojej najnowszej opinii rozstrzyga, które są zauważa Rada Języka Polskiego (RJP), wciąż napływają do niej i do jej członków pytania w sprawie właściwego użycia przyimków z nazwą Ukraina. Na stronie RJP pojawiła się właśnie opinia rozstrzygająca poprawność użycia tych wyrażeń. "Choć oba typy połączeń (zarówno 'do Ukrainy' / 'w Ukrainie', jak i 'na Ukrainę' / 'na Ukrainie') są poprawne, to zachęcamy, by posługiwać się (szczególnie w tekstach oficjalnych) konstrukcjami pierwszego typu" - czytamy w jej formy używać - "w Ukrainie" czy "na Ukrainie" Jak czytamy w opinii, zwyczaj używania przyimków "na" i "do" nie tylko w odniesieniu do Ukrainy, ale generalnie nazw niektórych bezpośrednich i pośrednich sąsiadów Polski, ukształtował się bardzo dawno, w czasach gdy granice państw oraz poczucie wspólnoty państwowej były zupełnie inne niż dziś. "Stanowi on relikt dawnej rzeczywistości, nie jest zaś przejawem kwestionowania suwerenności Ukrainy, Litwy, Łotwy, Białorusi, Słowacji ani Węgier" - czytamy w zwyczaj to jedno, ważny jest jednak jego obecny odbiór. "Biorąc pod uwagę szczególną sytuację i szczególne odczucia naszych ukraińskich przyjaciół, którzy wyrażenia 'na Ukrainie', 'na Ukrainę' często odbierają jako przejaw traktowania ich państwa jako niesuwerennego, Rada Języka Polskiego zachęca do szerokiego stosowania składni 'w Ukrainie' i 'do Ukrainy'. (...) Przyimki 'w' oraz 'do' są zalecane szczególnie w języku publicznym (urzędowym, prasowym) i w tych kontekstach, w których moglibyśmy zastąpić słowo 'Ukraina' wyrażeniem 'państwo ukraińskie'. Piszmy więc 'wizyta prezydenta w Ukrainie', a nie 'na Ukrainie'. Lepiej pisać o wojnie 'w Ukrainie' niż 'na Ukrainie', choć druga wersja też nie jest niepoprawna" - podkreśla Rada Języka swojej opinii przedstawia też statystyki użycia w tekstach prasowych konstrukcji "na Ukrainie" i "w Ukrainie" od początku 2022 roku. I choć ta pierwsza wciąż zdecydowanie przeważa, ale składnia "w Ukrainie" od pierwszego dnia rosyjskiej agresji "wzrosła lawinowo". Rada apeluje do ukraińskich przyjaciół oraz "wszystkich zwolenników rewolucyjnych zmian", by uszanowali zwyczaje językowe tych Polaków, którzy będą używać formy "na Ukrainie", bo nie jest to wyraz lekceważenia. Co więcej, wskazuje, że wciąż słyszymy ukraińską wersję "на Україні", tak od przebywających w naszym kraju uchodźców wojennych, jak i widać ją w ukraińskich gazetach i portalach. "Zmiany w języku zachodzą powoli, nie tylko w polszczyźnie" - podkreśla "w" czy "na" - inni sąsiedzi PolskiRada Języka Polskiego zaleca takie same połączenia z nazwami innych krajów sąsiadujących z Polską, jak Białoruś, Litwa, Łotwa, Słowacja, a także Węgry. "Wszystkie one mają potwierdzenie w źródłach historycznych z przyimkami 'w' oraz 'do', nawet 'do Węgier' i 'we Węgrzech'. Takie połączenia można akceptować i dziś, choć obywatele tych państw na ogół nie protestują przeciw polskiemu przyimkowi na" - czytamy w zdjęcia głównego: Shutterstock

opinia o uczennicy do sądu